Sylvia Plath en Ted Hughes hadden een stormachtige relatie en worden gezien als de meest toonaangevende dichters van hun generatie.

Plath (1932 – 1963) leed gedurende haar korte volwassen leven aan een ernstige vorm van depressie. Uiteindelijk pleegde ze op 30 jarige leeftijd zelfmoord door haar hoofd in de oven te leggen. Ze liet alles achter: haar werk, haar droom, haar geliefde Ted, hun kinderen Frieda en Nicholas, maar ook zichzelf: voor altijd.

Hughes (1930 – 1998) brak door met de bundel ‘Havik in de regen’ en werd jaren na de dood van zijn vrouw en ook zijn tweede vrouw en kind (identieke zelfmoord) benoemd tot Poet Laureate: de hoogste titel voor een dichter in het Verenigd Koninkrijk. Ook kreeg hij het beheer over Plaths persoonlijke en literaire nalatenschap. Het bekendste werk van Plath is de dichtbundel ‘Ariel’ die postuum verscheen en haar wereldberoemd maakte, maar hij vernietigde haar laatste dagboek waarin zij hun laatste jaren samen beschreef.